Zoals het er nu naar uitziet zal het wetsvoorstel van D66 betreffende voltooid leven het niet halen. En dat is absurd, zeker als je er vanuit mag gaan dat de mens autonoom zou moeten zijn.
Nu zijn er heel veel discussies over hoe autonoom of zelfs soeverein de burgers (borgers van de staat) (mogen) zijn. Dat valt knap tegen wanneer het een eigen gewenst levenseinde betreft, ook al is het volgens derden en vierden niet voltooid.
Opmerkelijk, maar onontkoombaar heeft de mens geen zeggenschap over de eigen geboorte. Iedereen wordt geboren na een samenkomst van de ouders, of na enige medische hulp. Je hebt het er maar mee te doen. Daarna word je goed, wat minder, gebrekkig of niet opgevoed. Je móet de rest van je leven heel veel en ook veel laten. Op school moet je je best doen, ouders stimuleren je een ‘goede’ baan te vinden en van nature hoor je voor nageslacht te zorgen om er mede voor verantwoordelijk te zijn dat de soort niet uitsterft.
Voor zover mogelijk mag je zelf je levenspad bewandelen, als je maar aan bepaalde eisen voldoet en geen beslissingen neemt ten nadele van anderen. De overheid regelt op wezenlijke momenten dwingend. Zo moet je voor bepaalde werkzaamheden een diploma hebben, een rijbewijs halen als je een auto wilt besturen en zelfs een brommerrijbewijs als je je brommend wilt voortbewegen. Maar onvoorbereid, zonder testen en toetsen mag je met of zonder partner een elftal koters, of nog meer, op de wereld zetten. Zelfs mensen met een verstandelijke beperking worden hierin amper tot niet beperkt.
Ongelimiteerd nieuw leven scheppen, zonder beperkingen mag. Over je eigen levenseinde beslissen mag niet van de staat.
Kijken we naar de overheid, dan moet je nogal wat, m.n. belasting betalen. En je bent als jongeman dienstplichtig. De praktijk is al jaren dat niemand meer wordt opgeroepen. Vrijwillig militair worden is wel een optie. En weet dan wat dat kan inhouden. Je kan worden uitgezonden om elders gewapenderhand in te grijpen. Mogelijk wordt de dienstplicht weer ingevoerd. Dan bepaalt de overheid dat je bij een gewapend conflict kan worden gedood, terwijl dat jonge leven nog lang niet voltooid is. Deserteren betekent overigens sowieso de kogel. Dan geen toetsen, geen psychologen, geen rechterlijke beslissing, geen bezorgde politici en zeker geen eigen keuze.
Maar mensen in een vrij land die om wat voor reden beslist niet verder willen leven, mogen niet op een humane wijze een eind aan hun leven (laten) maken.
Nu betreft het wetsvoorstel van D66 75-plussers. Dat is merkwaardig. Ook jongere mensen kunnen klaar zijn met hun leven. Als iemand op jonge leeftijd ernstig ziek is en weet dat het alleen maar slechter zal gaan, zou bij het eventueel wel aannemen van het wetsvoorstel wel door moeten. Nu zijn er wat schimmige mogelijkheden die wettelijk niet zijn uitgesloten als passieve euthanasie. Maar dan moet er toch al gauw sprake zijn van behoorlijk uitzichtloos lijden. En die aanduiding is weer erg arbitrair.
Maar wat te zeggen van iemand die bij zijn/haar volle verstand heeft aangegeven op termijn niet verder te willen, maar nadat bv. Alzheimer behoorlijk heeft toegeslagen op de vraag: ‘Wilt u sterven?’ antwoordt: ‘Sterven, ik wil vla!’ Deze persoon wordt derhalve niet geholpen.
Ditzelfde geldt voor een puber die niet meer verder wil omdat hij/zij al meer dan 10 jaar is gepest, uit huis is geplaatst, bij een gastgezin is misbruikt en de eigen ouders al tijden niet meer heeft gezien. Deze desperate puber moet verder. In zeer uitzonderlijke gevallen, na een zeer lange lijdensweg, zijn er buiten de wet om wat mogelijkheden.
Maar waarom mag niet iedereen zelf bepalen dat het genoeg is geweest. Veel ouderen takelen af en willen niet als een kasplant eindigen. Behoorlijk wat mensen jonger dan 75 hebben zoveel problemen, worden of voelen zich niet geaccepteerd en willen echt niet verder. Waar ze tijdens hun hele leven voortdurend hebben mogen beslissen, zelfs voor en over anderen, wordt een waardig levenseinde hen niet gegund.
Wat rest wanhopige mensen dan, wanneer ze geen humane hulp krijgen bij hun doodswens? Dan zijn ze aangewezen op een rijdende trein, een hoog gebouw, polsen doorsnijden, een touw met een strop, uitlaatgassen in een gesloten auto, verzwaard te water, of een ander gruwelijk einde, waarbij hulpverleners in sommige gevallen getraumatiseerd veel moeten opruimen.
Het is te gek voor woorden dat wellicht verschillende partijen om verschillende redenen gaan bepalen over een aantal wanhopige jaren van mensen die om uiteenlopende redenen niet verder willen. Natuurlijk gaat het niet om mensen die een kater hebben na een zuipfestijn, of iemand met liefdesverdriet. Als de doodswens te maken heeft met iets dat opgelost zou kunnen worden, moet adequate hulp worden aangeboden.
Er mag best een bedenktijd worden ingebouwd van een minimaal aantal gesprekken met de eigen huisarts. Maar de wil van elk persoon afzonderlijk op het gebied van voltooid leven dient doorslaggevend te zijn. Op elke leeftijd kan voor een mens het leven als volledig voltooid aanvoelen. Daar moet geen overheid zich mee bemoeien, laat staan over gaan bepalen, want dan kunnen onmenselijke beslissingen het leed alleen maar verergeren en verlengen.
Maar alle mensen die niet uit het leven willen stappen, dienen de best mogelijke zorg te krijgen. Daar ligt juist wel een uitgelezen taak voor de overheid.
Beste Rients,
Ditmaal ben ik het niet met je eens. Voltooid Leven, het paradepaardje van DooD66, is niet anders dan een eerste stap op weg naar "Verplichte Euthanasie" en hoewel ik best wat kandidaten ken, die onderworpen zouden kunnen worden aan deze behandeling, is het een zeer gevaarlijk hellend vlak.
Verwacht niets van psychologen en psychiaters. die maken nooit iemand beter, maar wel afhankelijk. Wie de behandeling weet te ontvluchten, heeft wel een kans. Net als Euthanasie zou "Voltooid Leven" een zaak moeten zijn tussen arts en patiënt. Sinds de politiek er zich mee is gaan bemoeien, stapelen de problemen zich alleen maar op. Voor die tijd waren er, wat dat betreft, nauwelijks problemen" en waren de medische ethiek en de wens van de patiënt leiden. Zoiets kun je niet in wetten vangen. Zogenaamde SCEN-artsen zijn ook volkomen overbodig. Natuurlijk gaat er wel eens wat mis, maar dat is inherent aan het leven.
Leeftijdsgrenzen moeten er niet zijn bij euthanasie, dat ben ik wel met je eens, maar een uitzichtloos bestaan door pesterijen en een verlangen naar een hiernamaals, dat slechts uit stof bestaat, mogen niet bij de redenen horen, euthanasie toe te passen. Wie zelfmoord wil plegen, omdat hij het leven niet ziet zitten, kan voldoende methodes vinden op internet, om dat minimaal traumatisch te laten verlopen. Voor een trein springen, zal altijd blijven gebeuren, omdat bij vele zelfmoorden ook een element van wraak zit.
Uiteraard dient een ieder die met een doodswens komt, goed worden opgevangen, maar de staat de kans geven, om dood aan te moedigen, opent een doos van Pandora.
Net als de geneeskunde zijn Euthanasie en "Voltooid Leven" zaken, waar de politiek zich niet mee moet bemoeien. We zien momenteel waar dat toe leidt; Belangenverstrengeling en incompetentie. Daarom stel ik voor, te wachten tot we een alternatief staatsbestel hebben ingevoerd, alvorens we deze discussie weer opstarten, al zie ik de noodzaak daar niet van in.
"Opmerkelijk, maar onontkoombaar heeft de mens geen zeggenschap over de eigen geboorte."
Dat is een mening Rients. Als jij mij met zekerheid kunt vertellen wanneer bewustzijn (van ziel en of geest) begint dan hoor ik dat graag.
"Maar mensen in een vrij land die om wat voor reden beslist niet verder willen leven, mogen niet op een humane wijze een eind aan hun leven (laten) maken."
Ik ben van mening dat de die reden weggenomen dient te worden, waar mogelijk. Ik ben door ervaring heel anders naar euthanasie gaan kijken. Op dit moment ben ik ervan overtuigd dat de elite, machtsstructuren, politiek, geestelijk en lichamelijk lijden bevorderen. Ik ben niet per definitie tegen euthanasie maar ik weet niet waar de grens dient te liggen. Ik weet wel dat niemand dit weet.
Beste Rients,
volstrekt met je eens. Mijn vader heeft tien jaar op de dood gewacht. Treurig om te zien dat een man dan door moet.Wordt je opgeroepen voor een oorlog dan mag je wel hemelen.Terwijl niemand op een oorlog zit te wachten maarde politiek ze aan de lopende band voert.
Als het de heren uitkomt mag/moet je dood. Zie de genocide die men thans uitrolt door het vaccin.
Ben zelf 70 en als ik denk dat het mooi is geweest, dan neem ikzelf wel dat besluit om er een einde aan te maken. Daar heb ik geen arts of betweter voor nodig. Als voor mij de kwaliteit niet meer is wat het moet zijn, dan zijn er veel mogelijkheden om er een einde aan te maken.Nee, je zult maar in een verzorgingshuis liggen en niet meer weten dat je leeft. Heb er teveel zien liggen die wel leefden maar als een kasplantje.
Aan mij niet besteedt. Heb mijn euthanasieverklaring als lang klaar bij zowel de huisarts als ziekenhuis.
Dank voor je helder verhaal.
Beste Maarten, ook ik zie veel bezwaren, maar de ergste is dat de staat zich er wel degelijk mee bemoeit door het te 'verbieden'. Artsen die er actief een bijdrage aan leveren zijn strafbaar. T.a.v psychologen/psychiaters heb je een punt, de relatie arts/patiënt zou doorslaggevend moeten zijn. D66 is een vreselijke partij, maar hun wetsvoorstel was de tricker om er wat over te schrijven. Het feit dat je uitgebreid moet googelen is al tekenend, de pil van Drion zou via de zorgverzekering beschikbaar moeten zijn.
Beste Dolf, Dat je o.a. de elite, machtsstructuren en politiek noemt is tekenend. Wellicht ken je het principe van AS (https://alternatiefstaatsbestel.nl) en de daarbij horende Pluchen Revolutie. Na invoering zouden dan al wezenlijke obstakels kunnen worden weggenomen.
Beste Sjef, Dankjewel en wat je schrijft is voor mij heel herkenbaar.
Beste Rien,
Dat ken ik inderdaad. En ik heb daar ook al eens commentaar op gegeven.
Beste Rients,
Op zich is het een prima idee dat mensen zelf mogen beschikken over hun levenseinde. Leuk dat D66 daar ook voor is. Maar velen hebben geen enkel vertrouwen in D66. D66 is altijd van harte voor maatregelen geweest die het de ouderen moeilijk hebben gemaakt: opheffen van de bejaardenhuizen, minder medische zorg, minder hulp in de huishouding, minder verzorging aan huis etc.
Kijk, als je als D66 het eerst de ouderen dermate moeilijk maakt dat ze (mede daardoor) het leven niet meer zien zitten en je komt daarna "helpen" met een doodspilletje, dan moet je niet raar opkijken als er aan je goede bedoelingen getwijfeld wordt, dat mensen gaan denken dat D66 feitelijk alleen maar dure en onproductieve ouderen wil opruimen.
Beste Bossche Bol, dank voor de reactie, maar laat duidelijk zijn dat ik he-le-maal niets heb met D66. De D mogen juist zij echt niet in hun naam voeren. Het ging mij om het zelfbeschikkingsrecht bij een voltooid leven wat D66 (toevallig?) op de agenda heeft gezet.