Demonstreren is nog altijd een grondwettelijk recht dat steeds meer en vaker ter discussie komt. Veel overheden willen, om soms verschillende redenen, demonstraties verbieden.
Maar hebben demonstraties zin? Ja en nee!
Er is door de jaren heen heel wat gedemonstreerd, omdat er veel misstanden zijn en waren. Veel mensen waren en zijn ontevreden en wisselend zijn mensen bereid hiervoor in de pen te klimmen of de straat op te gaan.
Protesten van de Provo’s en de krakers in de jaren zestig en zeventig hebben wel degelijk iets uitgehaald. Martin Luther King in Amerika heeft op indrukwekkende wijze wel het een en ander bereikt. Maar allen ook iets structureels?
Veel Nederlandse burgers hebben op een correcte wijze Rutte ervan kunnen weerhouden jaarlijks twee miljard euro aan buitenlandse aandeelhouders cadeau te doen door hen geen dividendbelasting te laten betalen. Maar is er behalve besparing van een hoop geld structureel iets veranderd? Over twee jaar kan de overheid, of een premier zomaar wéér iets onzinnigs bedenken. Een onzinnig raadgevend referendum hebben we al enkele jaren niet meer.
Hebben protestzangers als Bob Dylan, John Lennon, Bono van U2 en onze Boudewijn de Groot potten kunnen breken? Wel hordes aanhangers die het met de teksten eens zijn en het massaal mee brullen, maar wat gebeurde er elke keer nadat de laatste noten klonken? Hooguit een volgende song en verder niets.
Nu worden er in een aantal wereldsteden (Berlijn, Londen en Parijs) megademonstraties gehouden tegen de corona-maatregelen en wellicht breder tegen de wereldmachten en de New World Orde. Maar zouden de machtigsten van onze aarde nu overstag gaan? De kans bestaat dat het averechts zal gaan werken. Er kunnen relschoppers worden ingehuurd, waardoor politie of zelfs het leger wordt ingezet. Overheden kunnen daarna beslissen de teugels nog strakker aan te halen.
Want alle protesten, demonstraties, maar ook de protestzangers hebben geen alternatief.
Als je wantoestanden wilt aankaarten - en terecht - moet er een plan gereed liggen. Een alternatief. Stel dat de demonstranten in Berlijn blijven tot de regering Merkel opstapt. Wat dan? Dan komt er een ‘nieuwe Merkel’, een Merkel 2.0 die iets meer naar het volk luistert of juist eentje die nog militanter is, die met noodwetten volgende demonstraties kan verbieden.
Alleen met een alternatief achter de hand kan iets radicaal veranderen, namelijk het systeem. En dat alternatief is er: Het Alternatieve Staatsbestel (Het AS-systeem)
Dit kan op een geleidelijke vreedzame wijze worden afgedwongen, als partijen dit willen omarmen, maar het kan ook worden ingevoerd na een ware revolutie. Een revolutie waarbij de revolutionaire leiders de burgers meteen een beter staatsbestel voorspiegelen en beloven na een half of een heel jaar het land over te dragen aan de burgers via echte volksvertegenwoordigers en partijonafhankelijke bestuurders. Dit AS-systeem heeft alles wat we nu aan democratie missen, zelfs ingebouwde referenda en volledige transparantie. Lees met name het ruwe raamwerk onder de link net iets onder punt 10. Daar staat een mogelijke invulling van de Pluchen Revolutie, hopelijk zonder geweld en bloedvergieten!
Nog geen reacties op dit bericht.