Wie denkt dat deze twee synoniem aan elkaar zijn leeft in een andere wereld. Wie denkt dat de politiek uitgaat van een eerlijke democratie, omhooggehouden door volksvertegenwoordigers, komt zeer bedrogen uit.
Mensen die het volk willen vertegenwoordigen en op die basis gekozen worden raken steeds meer gefrustreerd op momenten dat ze zich als een politicus moeten gedragen.
Politici zijn uitsluitend bezig met coalitieafspraken die vaak indruisen tegen eigen geweten, idealen en beloftes. Beloftes gedaan net voor verkiezingen.
Politici marchanderen met de belangen van hen waarvoor ze pretenderen op te komen. Marchanderen om in beide Kamers een geforceerde meerderheid te krijgen.
Om een wetsvoorstel een meerderheid te bezorgen moeten de complete coalitiefracties om partijbelangen, unaniem de regering volgen, oppositie stemt om die redenen tegen. Hier treedt mijn M7 doctrine in. (zie blog hierna)
Is er in een van de twee Kamers geen meerderheid, worden met zeer ondemocratische toezeggingen kleine one-issue partijen gepaaid. Dit heet politiek whelen en dealen, in het belang van het kabinet.
Volksvertegenwoordigers zijn hele andere mensen, kijken steeds even over hun schaduw heen naar de bevolkingsgroep die hen de Kamer in hebben gestemd.
Over hypotheekrenteaftrek, vrije artsenkeuze, second opinion, pgb, jeugdzorg, onderwijs, veiligheid, bed, bad en brood en vele andere zaken zouden volksvertegenwoordigers anders stemmen dan de gemuilkorfde politici nu doen.
Een volksvertegenwoordiger is ook niet bezig met carrièreplanning middels een ministerschap of staatssecretariaat, maar loopt zich het vuur uit de sloffen voor die groep mensen die hij/zij vertegenwoordigt.
Juist-
Er zijn politicie die marchanderen