Thomas Piketty’s boek ‘Capital in the 21st century’ is net in een Nederlandse vertaling verschenen. (Kapitaal in de 21e eeuw) Hij komt tot wonderlijke en gelijktijdig zeer logische conclusies, waar je eigenlijk niet voor gestudeerd hoeft te hebben.
Hij stelt dat hard werken helemaal niet zo lonend is als algemeen wordt verondersteld.
Statistieken over de laatste 3 eeuwen wijzen uit dat rendement op vermogen groter is dan gemiddelde economische groei. Vermogenden maken een rendement van 4 tot 5 procent per jaar, terwijl de economie over de laatste 3 eeuwen gemiddeld slechts zo’n 1 procent per jaar is gestegen.
Als de welvaart stijgt, neemt de ongelijkheid toe. Extra welvaart werkt denivellerend.
Rijken profiteren het meest terwijl het inkomen van de onderklasse mondjesmaat verbetert.
Wanneer die conclusie klopt –waarom zouden 3 eeuwen statistieken liegen?- zou een kabinet in het landsbelang deze scheefgroei moeten aanpakken en tegengaan. Het is absurd dat rijken met grote vermogens steeds rijker worden zonder daarvoor arbeid te verrichten. Een kind dat miljoenen erft en nooit heeft gewerkt wordt dankzij het grote vermogen steeds rijker.
De laagbetaalden, de middenklasse en de kleine zelfstandigen kunnen juist wel een extra financieel steuntje in de rug gebruiken. De economie wordt daardoor extra gestimuleerd, omdat heel veel mensen dan ook meer gaan uitgeven. Lijkt logisch, is logisch.
MAAR… we worden gegijzeld door partijpolitieke bewindslieden die eigenbelang en partijbelang om de voorrang laten strijden.
VVD heeft geen enkel belang bij nivellering of het extra belasten van vermogens, PvdA heeft er gezien de peilingen geen belang bij de VVD tegen de haren in te strijken, dus steunen rechts beleid. Rutte trekt zo nodig uit eigen (VVD) belang de stekker uit zijn 2e kabinet. Het CDA zit op het vinkentouw, is rechtser dan de bijbel voorschrijft en D’66 kan alle kanten uit, zeker die van de vermogenden. PVV, SGP en CU tel ik als one-issue partijen even niet mee, maar steunen de VVD vaak blindelings.
In mijn boek Romke D’13 kom ik behalve met aanbevelingen ook met oplossingen. Een democratischer gekozen kabinet bestaande uit deskundigen, op elk departement een aantal. Kabinetten zitten langer, houden de lange termijn in de gaten en kunnen niet vallen. Wel kan per bewindspersoon een motie tot aftreden worden ingediend, zonder dat de rest ook valt.
Nog geen reacties op dit bericht.