Is het nodig bouwvakkers een forse boet op te leggen als ze zorgkosten besparend vrouwen nafluiten? Hier een fragment uit Romke D'13
‘Kijk nou eens naar zo’n Hennis-Plasschaert. Dat kan toch helemaal niet. Ze heeft er de ballen verstand van, schuttert van het ene schuttersputje naar het andere en moet zich voortdurend verantwoorden, zonder dat de topmilitairen ook maar een greintje ontzag hebben voor onze prima akela der stoottroepen. Waarbij prima echt niet geweldig betekent en ook hier niet geassocieerd moet worden met een donna. Zij komt in een militaire p(l)ofbroek eerder over als een niet serieus te nemen ‘hot-lips’ uit de MASH-serie van vroeger dan als een bekwaam vakminister.’
‘Daar moet ik nou weer niet aan denken,’ kwam Jopie ertussen.
‘Waar niet aan?’ vroeg Gerben geïrriteerd en niets vermoedend.
‘Aan haar serieus te nemen.’ was het schelmse antwoord. Gerben kon niet echt met ons mee gniffelen. ‘Ben jij ook zo’n goorlap die als bouwvakker jonge meiden nafluit?’
‘Ik wel! En waarom niet? Wiebe, zeg nou zelf, heeft jouw lieve heer de mannen geen ogen gegeven om te genieten van al zijn kunstige schepsels? Want waar komen die mooie meiden vandaan? Heeft hij toch maar mooi allemaal geschept?’
‘Geschapen,’ zuchtte Wiebe zacht.
‘Wat jij wil,’ ging Jopie door. ‘Maar waarom zou ik niet gratis van de natuur mogen genieten? Als je in Laren woont, koop je gesubsidieerde kaartjes voor museums en gaat dan heel interessant een poos naar elk geschilderd naakt staan gluren.
‘Musea: musea is het meervoud van museum’ onderwees Jouke een beetje timide.
‘Wat? Ach man, lift je leuter je navel in. Je snapt toch wel wat ik bedoel?’ Jouke knikte alsof hij betrapt was en Joop vervolgde: ‘Kijk, dat vind ik nou hypo. Op straat bekakt zedig lopen doen maar intussen betaald in zo’n zaal staan geilen. Of ze hebben zo’n uitgeklede dame thuis aan de muur hangen. Laatst kwam Joost Zwagerman weer eens interessant doen. Hadden ze een schilderij als revolutionair - zeg ik dit goed Jouke? - beschouwd, maar blijkt het slechts een vierde deel van een veel groter stuk te zijn en toen was het ineens een ordinair huis-tuin-en-keukenschilderwerkje. ’t Leek wel een foto van een wijdbeense hoer met een dot dons voor de speeltuin.’
‘Ja, heb ik ook gezien,’ hielp ik Joop. ‘Was een schilderij van Courbet. Leek inderdaad wel een foto. Omdat alleen de schaamstreek met niets verhullende details en omgeving waren geschilderd, was het een uitzonderlijk meesterwerk dat een tijdlang op ooghoogte boven de open haard van een oude viezerik had gehangen. Bleek het een geknipt deel van een groter schilderij waarop de vrouw van zijn beste vriend was afgebeeld. Hoewel het kwartschilderij geen spatje verf was veranderd, was het ineens niets bijzonders meer.’
‘Juist,’ nam Jopie het weer over, ‘dat vinden de V3 gasten prachtig.’
‘V3 gasten? Waar heb je het over?’ vroeg Jouke.
‘V3 gasten zijn de interessant doende rijke linksen, die weglopen met VPRO, Vrij Nederland en Volkskrant. Wel naar zo’n opengeslagen onderbuik van een onbekende en niet-aanwezige schoonheid gluren en mij intussen veroordelen als ik een beetje naar gods levende en paraderende boetseerkunstwerken fluit. Ik vind dat er niks mis is met vrouwtjes nafluiten. Zie het meer als onze sociale taak om depressies te voorkomen bij de wijfies. Veel, al wat oudere en langzaam uitdrogende, pruilende pruimen worden nachtmerries bezorgd als er niet meer naar hun wordt gefloten. Mooie jonge grieten zijn juist zwaar beledigd als hun zonder fluitconcert voorbij mogen lopen. En wat dacht je van lelijke meiden? Als we daar effe naar fluiten, wat voor ons geen enkele moeite is, doen we graag, is hun dag weer eens toppie. En je doet er niemand kwaad mee, in tegenstelling tot die Plasgraag en haar wapentuig. Eigenlijk is vrouwtjesfluiten een vorm van maatschappelijk weldoen en helpen we mee om op de zorg te bezuinigen. Maar je had het ergens anders over Gerben?’
Voordat Jouke de kans kreeg Joop nogmaals taalkundig op het hun-misbruik te wijzen zei Gerben al: ‘Laat maar. .........
Nog geen reacties op dit bericht.