Rients Hofstra Pluchen Revolutie

Ralph Hamer en de consternatie, 12-03-2018

De loonsverhoging naar 3 miljoen is niet het echte probleem, de ceo van Wolters Kluwer krijgt bijna 16 miljoen incl. variabele vergoedingen.

Maar enkele zaken op een rijtje:

ING stond voor Hamers bewind rond 2008 bedelend op de stoep van de overheid. Door wanbeleid, onkunde en de wereldwijde bankencrisis stond de bank op omvallen. Ook al heeft de bank met rente alles terugbetaald, toch een feit waar niet zomaar aan voorbij zou moeten worden gegaan.

Tijdens de periode Hamer zijn er 7.000 werknemers ontslagen.

De blijvers kregen recentelijk slechts 1,75% loonsverhoging.

De belastingbetalers die ING op de been hielpen krijgen over hun spaargeld bij deze bank 0,05% rente. Zowaar geen vetpot!

Welke andere (buitenlandse) bank c.q. onderneming zit te springen meneer Hamer voor 3 miljoen of meer over te nemen?

Jeroen v.d. Veer vergeleek de beloning van ceo’s met voetbalspelers, die overigens ook belachelijke bedragen kunnen bijschrijven. Maar wel een vreemde, manke vergelijking.

Beursgenoteerde bedrijven die door wanbeleid en idiote beloningen failliet kunnen gaan worden niet door de staat gered. Bij banken in de huidige vorm ligt dat helaas anders.

Tweede Kamerleden vallen over elkaar heen om hun afschuw uit te brallen, bewindslieden (Hoekstra, Rutte, enz.) spuiden selectieve verontwaardigingen.

De oud-premiers Kok en recentelijk Balkenende werden commissaris bij ING zonder dat ze zich sterk hebben gemaakt dit soort excessen te voorkomen.

Voor de reddingsoperatie door de staat hadden regering en parlement afspraken kunnen maken om problemen in de toekomst te voorkomen, incl. vergoedingen aan het topsegment. Daarom is de politieke heisa nu hypocriet.

De oplossing is/was simpel (geweest). De 4 grote banken (ING, SNS, ABN-AMRO & RABO) deels nationaliseren. (Ook SNS en ABN-AMRO moesten immers worden gered. De laatste was al enkele jaren van de staat.) De systeemdelen (betalingsverkeer voor burgers zoals salaris, vaste lasten, boodschappen, enz.) zouden als staatseigendom verder kunnen gaan als nutsbanken. En de zakenbank-delen terug naar de beurs. Die laatsten zijn dan gewone beursbedrijven die failliet kunnen gaan zonder dat de belastingbetaler moet bijspringen.
De 4 nutsbedrijven kunnen naast elkaar als staatsbanken functioneren, elkaar beconcurreren waardoor de klant keuzemogelijkheden blijft houden.

Ben ik te naïef om te verwachten dat de heer Hamer had kunnen afzien van de 50% salarisverhoging? Gewoon omdat het niet goed voelt?
Klanten kunnen wel al hun ongenoegen tonen door over te stappen naar een minder 'poenerige' bank.

Op de hoogte blijven via e-mail? Meld je aan voor mijn nieuwsbrief

Reacties

  1. Hannie Lensink op 13-03-2018 om 00:13 uur:

    Die politieke ophef mag dan wel hypocriet zijn, ik hoop dat 't niet alleen bij woorden blijft. Ik vrees wel het ergste want ik zag Pechtold al terugkrabbelen bij de vraag wat hij vond over het geplande wetsvoorstel van Jesse Klaver.

  2. Rients Hofstra op 13-03-2018 om 10:40 uur:

    De D van D66 staat al decennialang niet meer voor Democratie, maar voor Draaideur

Plaats een reactie

Recente artikelen

Alle posts