De kop op de voorpagina van de NRC van 31-07 vond ik stuitend, de studie van de NIDI onnodig (duur) en de feiten zorgwekkend. Waarom hoogopgeleiden het idee geven dat ze ten opzichte van de laagopgeleiden gepakt worden als zij langer zouden moeten werken?
Hoogopgeleiden werken minder lang (44 jaar tegen 49 jaar voor laagopgeleiden) en leven langer met meestal een hoger salaris. Wat is hier eerlijk aan?
In het boek Romke D’13 uit 2013 is zonder dure studie van een aantal demografen al de oplossing aangereikt. Simpel en doeltreffend: Iedereen werkt 43 jaar en mag dan met pensioen. Begin je op je 17e met werken, ga je op je 60e met pensioen. Ben je een langstudeerder en start je op je 27e op de werkvloer, zal je tot je 70e door moeten werken.
Dit heeft diverse voordelen:
1 Iedereen werkt even lang - gelijkheidsprincipe
2 Onnodig langstuderen loont niet meer – feestend tussenjaar wordt aan ’t eind ingehaald.
3 Mensen met zware beroepen kunnen tussen 60e en 65e stoppen.
Hebben we voor logische, voor de hand liggende oplossingen zwaar gesubsidieerde hoogopgeleide gogen, logen of demografen nodig?
Of zou het kunnen dat mensen op de arbeidsvloer (wellicht laagopgeleide doordenkers) kosteloos veel eerder dan studiegroepen met betere ideeën komen?
Heel goed voorstel 43 werken !
heel goed voorstel : 43 jaar werken