Lees hier alvast een stuk uit het boek van Rients Hofstra
Het leek wel een foto van een wijdbeense hoer met een dot dons voor de speeltuin.’
‘Ja, heb ik ook gezien,’ hielp ik Joop. ‘Was een schilderij van Courbet. Leek inderdaad wel een foto. Omdat alleen de schaamstreek met niets verhullende details en omgeving waren geschilderd, vonden de kenners het een uitzonderlijk meesterwerk dat een tijdlang op ooghoogte boven de open haard van een oude viezerik had gehangen. Bleek het een geknipt kwart van een groter schilderij waarop de vrouw van zijn beste vriend was afgebeeld. Hoewel het detailschilderijtje geen spatje verf was veranderd, was het ineens niets bijzonders meer.’
‘Juist,’ nam Jopie het weer over, ‘dat vinden de V3 gasten prachtig.’
‘V3 gasten? Waar heb je het over?’ vroeg Jouke.
‘V3 gasten zijn de interessant doende rijke linksen die weglopen met VPRO, Vrij Nederland en Volkskrant. Wel naar zo’n opengeslagen onderbuik van een onbekende onzichtbare schoonheid gluren en mij intussen veroordelen als ik een beetje naar gods levende en paraderende boetseerkunstwerken fluit. Ik vind dat er niks mis is met vrouwtjes nafluiten. Zie het meer als onze sociale taak om depressies te voorkomen bij de wijfies. Veel, al wat oudere en langzaam uitdrogende, pruilende pruimen worden nachtmerries bezorgd als er niet meer naar hun wordt gefloten. Mooie jonge grieten zijn juist zwaar beledigd als hun zonder fluitconcert voorbij mogen lopen. En wat dacht je van lelijke meiden? Als we daar effe naar fluiten, wat voor ons geen enkele moeite is, doen we graag, is voor hun die hele dag weer een topdag. En je doet er niemand kwaad mee, in tegenstelling tot die Hennis Plasgraag en haar wapentuig. Eigenlijk is vrouwtjesfluiten een vorm van maatschappelijk weldoen en helpen we mee om op de zorg te bezuinigen. Maar je had het ergens anders over Gerben?’
Voordat Jouke de kans kreeg Joop nogmaals taalkundig op het hun-misbruik te wijzen, zei Gerben al: ‘Laat maar. Volgende week ben ik een stuk verder. Dan zal ik jullie bewijzen dat de tijd van verbroken verkiezingsbeloften, waterige compromissen, hapsnap ad hoc-beleid, piketpaaltjes slaan, breekpunten, maandenlange formatiebesprekingen, het monddood maken van Kamerminderheden, het uitsluiten van partijen, het strategisch stemmen, ondeskundige gelukzoekers achter de regeringstafel, vriendjespolitiek, Bleke Blokjes, enzovoort, enzovoort tot het verleden gaat horen. Partijpolitieke benoemingen, vier jaar lange kiezersbedriegende coalities en achterkamertjes gerommel kunnen rechtstreeks de geschiedenisboeken in. Weet je wat ook een ondemocratisch gevolg van het huidige politieke systeem is? Wanneer een politicus of een hele politieke partij er in Den Haag een potje van maakt, dit bij Europese-, provinciale- of gemeenteraadsverkiezingen uitbetaald wordt. Regeringsfouten kunnen in gemeenten goed functionerende partijgenoten de kop kosten. Nee, het moet helemaal anders en geloof me, het wordt bij mij een stuk democratischer en nog veel transparanter ook.
Verder lezen? Bestel het boek hier bij mij, bij Boekscout, Bol.com of neem even de moeite een boekhandel te bezoeken. !
Nog geen reacties op dit bericht.