Volledige transparantie is een nobel streven dat eigenlijk nooit een item zou mogen zijn.
Integriteit en transparantie zouden aanvullend aan elkaar moeten zijn, elkaar moeten versterken.
De werkelijkheid is helaas vaak anders.
Was Jos van Reij integer en transparant toen hij samen met projectontwikkelaar Van Pol naar eigen zeggen veel voor de gemeenschap deed, maar gelijktijdig daarbij wel de diepe broekzakken van zichzelf en zijn kompaan vol liet lopen?
Is Geert Wilders transparant als hij anonieme donaties aan zijn partij geheim blijft houden?
Was Alexander Pechtold transparant toen hij in z’n eentje wel kon afwegen of een gift van €135.000 privé was en dus niet gemeld hoefde te worden?
Was Rutte transparant toen zijn vezels aangaven dat de buitenlandse aandeelhouders van multinationals voortaan geen dividendbelasting meer hoeven te betalen. Het stond in geen enkel verkiezingsprogramma.
Is Thierry Baudet transparant als hij in het diepste geheim uren sprak met een extreemrechtse ideoloog van alt-right?
Zijn coalitiebesprekingen überhaupt politiek wel juist? Transparant zijn ze zeker niet!
Zijn partijpolitieke benoemingen op welk niveau dan ook transparant? Kijk hoe ministers op het pluche komen. Wanneer er meer kandidaten zijn dan ministeries worden er in een besloten vergadering zo enkele ministeries bij getoverd.
Van de 325 burgemeesters in Nederland zijn er 110 van CDA-huize, de VVD mag er 94 leveren en de PvdA heeft er 69. De SP en de PVV moeten het met 0 doen. Toeval of zijn de kandidaatsvoordrachten toch ergens voorgekookt?
Aanvullingen zijn uiteraard welkom, met het Alternatief Staatsbestel systeem wordt gesjoemel voorkomen.
Nog geen reacties op dit bericht.