Arbeid adelt is een oud gezegde, maar heeft ook iedereen binnen die stelling recht op arbeid of nog mooier: heeft iedereen een kans op een betaalde baan?
Bekend is dat mensen zonder financiële problemen minder stress ervaren.
Stress is vaak de veroorzaker van fysieke en psychische klachten. Minder stress leidt naar een gezonder leven.
Gezonde mensen gebruiken minder zorg en melden zich minder vaak ziek bij hun baas.
Gezonde mensen die meer te besteden hebben geven de economie een extra boost.
Tot zover enkele logische en bij iedereen bekende stellingen. Maar wat doet de politiek hiermee? Absoluut veel te weinig en in sommige gevallen helemaal niets!
Pechtold wil alle werkenden €500,- schenken zoals Rutte voor de vorige verkiezingen €1000,- aan diezelfde werkenden toezegde. En we weten dat die nooit zijn uitgekeerd.
Behalve dat ook Pechtold net als Rutte zijn verkiezingsbelofte niet gaat inlossen zit er een asociale gedachte achter. Verkiezingen zijn dan algauw verZIEKingen.
Automatisch kan de conclusie worden getrokken dat werklozen en bijstandsgerechtigden maar snel aan het werk moeten gaan om ook in aanmerking te kunnen komen voor dat extraatje. Werk wat door mismanagement, crisisveroorzakers en verkeerd kabinetsbeleid is geschrapt of wegbezuinigd.
Alsof werkloos zijn een keuze is. Daarom wellicht ook dat deze ‘handophouders’ binnen de VVD en D’66 beloftes worden uitgesloten van een extra bonus. Ze gestraft worden voor het niet meer hebben van een baan.
Buma vindt de arbeidsplannen van de VVD asociaal. Maar meneer Buma, zijn mensen die achter asociale plannen staan dan ook niet automatisch zelf asociaal? De VVD wil cao’s niet langer algemeen bindend verklaren waardoor aan de onderkant de strijd met bijvoorbeeld goedkope Polen aangegaan moet worden en dan maar kijken wie het sterkst is: Survival off the fittest na the struggle for life in een tijd waar honderdduizenden domweg geen baan kúnnen vinden.
CZ, een van de grootste zorgverzekeraars op een markt waar marktwerking heilig is geworden, wil voor 250 Haagse gezinnen de schulden overnemen. Zeer lovenswaardig en fijn voor 250 gezinnen.
Maar wat is het gevolg? Moet de schuld daarna alsnog worden ingelost?
Raken deze mensen daarna niet weer opnieuw in de schulden?
Met dit ogenschijnlijk genereuze aanbod kunnen hooguit wat symptomen worden gladgestreken, de oorzaak van de armoede en de daaropvolgende schuldenstapeling is niet weggenomen.
Kortom, er zal een veel omvattender oplossing moeten komen. Een sociale dienstplicht met rechten én plichten. Te beginnen met mensen in de bijstand. Hen weer perspectief bieden en zich weer volwaardige burgers laten voelen. Terugkeren in het arbeidsproces en in een werkritme blijven is belangrijk. Weer geld verdienen, structureel meer dan wat de bijstand uitkeert is wezenlijk. Streven naar een algemeen gevoel van welzijn moet het ultieme doel zijn.
Daarvoor zijn ingrijpende keuzes nodig die met het huidige particratische systeem never nooit niet zullen worden gerealiseerd.
Er is een politieke cultuuromslag nodig, geldstromen moeten anders lopen, bestedingen anders ingezet.
Daar is een ander politiek stelsel voor nodig waar kennis, kunde en bevlogenheid essentieel is.
In mijn plan zijn vallende kabinetten geschiedenis, referenda overbodig, splinters onnodig, is deskundigheid leidend, een monddode oppositie uitgebannen, gedraai onmogelijk, zetelroof een oud begrip en transparantie maximaal. Carrièrepolitici worden ingeruild voor echte volksvertegenwoordigers terwijl de senaat uit rechtsdeskundigen gaat bestaan.
Dan is het ook afgelopen met de 3 asociale p’s (asoplannen, asopartijen en asopolitici).
Scaf dan ook meteen onderuitputting af. Dit is een ouderwets systeem wat schulden maakt i.p.v. de schuldenlast te verminderen. Miljarden worden opgemaakt, opdat dat ministerie volgend jaar niet bekort wordt op hun buget, omdat ze dit jaar geld overhadden.
En schaf meteen ook het eigen risico bij de zorgverzekering af, die brengt mensen (nog) verder in de schulden.
Misschien toch maar een basisinkomen invoeren?
De eerste twee ben ik met je eens, een onvoorwaardelijk basisinkomen zie ik minder snel ingevoerd. Heel gecompliceerd met veel onnodige geldstromen, waarschijnlijk onbetaalbaar en binnen huidig particratisch systeem onbespreekbaar. Binnen mijn alternatief systeem Pluchen Revolutie wellicht een mogelijkheid (zie blog 11-02-2017)