Partijen screenen politici strenger. Dan komt de vraag op: wat worden de nieuwe criteria?
Nee! Niets van dit alles.
Kandidaat parlementariërs worden gescreend op mogelijk houtsplintergedrag.
Henry Keizer: 'Kandidaten van de VVD moeten boven alle twijfel zijn verheven'. Alsof dat al niet vanaf 1848 een vereiste zou moeten zijn.
Hij, samen met kopstukken van de andere partijen bedoelen, dat kandidaten gescreend worden op loyaliteit, wat in politieke termen vertaald kan worden in slaafse volgzaamheid.
Er worden ja knikkende Kamerkandidaten zonder eigen mening gezocht, die beloven niet moeilijk te doen, vier jaar te zullen blijven zitten en zeker niet op 't idee willen komen de fractie tussentijds te verlaten om daarna hun zetel mee te nemen en aldus een splinter te worden.
Zeg dit dan gewoon, stem voor een kiesdrempel van 5% . Dan hebben ontevreden fractieleden de keus uit 3 opties:
Opstappen en de zetel aan de partij laten.
Nog 7 fractiegenoten zien mee te krijgen. Met 8 overschrijden ze dan die kiesdrempel.
Mokkend de vier jaar uitzitten.
Dat ze geschoold worden is geen overbodige luxe, als ook kandidaten als Sylvana Simons en straks Jan Roos zich aan gaan dienen.
Een kiesdrempel van 5% is ook om andere redenen wenselijk. Daar waar nu eenmens fracties mogelijk zijn, wordt het beroep van volksvertegenwoordiger onderuit gehaald. Eén persoon kan nooit alle dossiers beheersen. Zie een eenmens fractie als een belediging van de democratie, naast het muilkorven van fractieleden van wel grotere partijen.
Zomaar een reactie op een bericht op pagina 4 van de Telegraaf.
Nog geen reacties op dit bericht.