Wallonië is in staat de EU-elite te weerstaan. Is dit democratisch? Nee. Maar ’t zegt wel iets anders.
Wanneer een deelstaat met slechts 3,6 miljoen inwoners hun wil aan 500 mln Europeanen kan opleggen kan je je veel afvragen, maar democratisch is het niet, uitgaande van de democratische regel dat de meerderheid beslist.
Als dan ook nog in ogenschouw wordt genomen dat Wallonië niet eens een van de 28 EU-staten is, maar slechts een derde van de 3 deelgebieden van het volwaardige lid België, dan zijn er zeker de nodige vraagtekens te plaatsen over het begrip democratie. Nog geen driekwart procent bepaalt in dit CETA gedoe.
Vergelijk de Nederlandse situatie wanneer de SGP met 3 zetels een voorstel waar 147 parlementariërs voor zijn torpederen. Dan hebben we ’t wel over 2 hele procenten.
Voor iemand die ooit bedacht dat de meerderheid garant staat voor democratie zijn deze twee voorbeelden een nachtmerrie.
Wat zijn de pijnpunten bij de Walen? Een deel van het Waalse parlement in Namen, de PS, is tegen. (Wordt het percentage dwarsliggers nog kleiner!)
De socialisten houden hun poot stijf hoewel de socialisten in de nationale regering (Walen, Vlamingen & Brussel) wel akkoord gingen. Ligt hier het probleem? Wordt eigenbelang boven het partijbelang, het landsbelang of het Europese belang gesteld? Je zou het haast denken.
De PS in Namen stelt o.a. dat er niet genoeg waarborgen zijn tegen invoer van Noord-Amerikaans hormoonvlees waar de Canadezen en ook de regering van de V.S. een stuk toleranter jegens de vleeslobbyisten (vleesmaffia?) zijn.
Maar ook de garanties over een geschillenprocedure tussen staten en bedrijven is voor de Franstalige Belgen buiten Brussel een onopgelost probleem.
Zij vrezen – en niet ten onrechte – dat multinationals nog meer macht krijgen over de afzonderlijke EU-landen.
Giga schadeclaims worden voorzien wanneer een EU-staat een probleem heeft met een fabrikant van wereldformaat. Voeren we met de vrijhandel ook de claimcultuur van over de plas in?
Advocatenbureaus zullen niet tegen CETA & TTIP zijn vrees ik.
Het probleem in essentie is de ondeskundigheid en de lobbyistenafhankelijkheid van de politici, zowel nationaal als ook in EU-hoofdstad Brussel.
Duizenden lobbyisten van tientallen multinationals zijn losgelaten op de politici van nationale parlementen. Op de betreffende departementen en ook op partijpolitiek benoemde afgevaardigden in Brussel.
Overtuigende praatjes waar ondeskundige carrièrepolitici gevoelig voor zijn. Waarschijnlijk tonen de leden van de Waalse PS meer ruggengraat of bezitten ze meer deskundigheid. Misschien beide.
Politici zouden volksvertegenwoordigers moeten zijn! Bewindslieden partijonafhankelijke deskundigen op het vakgebied waarvoor ze verantwoordelijk zijn. Zie het Romke-systeem. En uitgerangeerde nationale politici zouden niet naar Brussel gestuurd moeten worden, maar echte deskundige kanjers.
Of nog beter: Brussel opheffen, ieder weer een eigen munt, waarmee gedevalueerd (Zuid-Europa) of gerevalueerd (Noord-Europese landen) kan worden. En laat ieder land zijn eigen handelsverdragen sluiten, samenwerken waar mogelijk.
Voor de veiligheid is de EU ook al niet nodig. We zijn al lid van een militante NAVO en dat is al gevaarlijk genoeg omdat de VS ook daar al de lakens uitdelen.
Europa overleveren aan oorlogszuchtige NAVO en claimgevoelige TTIP/CETA afspraken. Zijn we niet meer een deel van Groot Duitsland, maar onderdanig aan Washington. Een land waar men helemaal een loopje neemt met democratie. Waar moddergooien en een hoop geld dubieuze leiders opleveren.
Au contrair, juist het arbitrage gedeelte van CETA is van grote zorg, en dat zet advocaten buiten spel. ISDS is de arbitrage van CETA, TTIP en al bijna 20 jaar via NAFTA. Drie advocaten bepalen achter gesloten deuren als er een klacht is over een artikel of goed wat een land niet wil aannemen om landelijke regelementen. En ISDS heeft nog nooit een rechtzaak verloren, omdat ze boven de wet staan. Dat is het grote probleem, dat is de reden waarom er nu in Nederland zoveel mensen op de achterbenen gaan staan. Waar zijn onze garanties dat we goede waren krijgen. Wat is dan nog de waarde van onze keuringsdienst en onze rechtbank als ISDS er boven staat?
Juist daarom pleit ik voor een alternatief staatsbestel ( http://rientshofstra.nl/romke-d13/programma ) In het huidige particratische systeem gaan bewindslieden en parlementariërs gewillig dansen naar de pijpen van lobbyisten en topambtenaren.