Er zijn heel wat mogelijkheden om een politieke partij in een hokje te plaatsen, alfabetisch van anarchisme tot aan socialisme. Binnen die rij springen liberalisme en socialisme er uit, elk met vele verschillende nuances.
Conservatisme, corporatisme, ecologisme, nationalisme, pacifisme, republicanisme en secularisme zouden organisaties kunnen voortbrengen, die als one-issue partijen een gruwel voor de democratie kunnen worden beschouwd.
Opmerkelijk dat christendemocratie niet in dit rijtje staat, en terecht, hoewel politieke partijen op basis van geloofsovertuiging op zich ook one-issue groeperingen zijn.
In de grondwet is bepaald dat kerk en staat gescheiden moeten blijven. Nou zijn de drie kristelijke partijen geen kerken, maar de bijbel is wel de drijfveer voor alle drie. Dankzij de kristenen staat 'God zij met ons' op alle randen van de Nederlandse twee euromunten. Recentelijk pleitten kristelijke partijen ervoor dat de koning god wat vaker zou noemen in zijn toespraken.
Dit soort strapatsen zijn het niet waard om een partij op basis van het geloof in stand te houden.
Verder zijn er heel wat interne verschillen tussen de leden van de geloofspartijen, politieke verschillen. Je hebt een aantal christelijke vertegenwoordigers die de goede delen uit de bijbel willen uitdragen (naastenliefde, eerlijkheid, gelijkheid, oprechtheid, enz.) maar helaas veel meer kristenen, die onverdraagzaam, strijdlustig, vermogend, egoïstisch en zelfs militaristisch zijn.
Deze twee groeperingen in allerlei gradaties zijn het altijd met elkaar oneens.
Politiek zijn ze heel verschillend. Zelfs over het geloof binnen de maatschappij denkt men verschillend en in de praktijk wordt er heel verschillend gehandeld.
Je zou kunnen stellen dat er sociale en liberale gelovigen zijn en daar is niets mis mee. Er zijn genoeg partijen waar christenen en kristenen zich thuis kunnen voelen.
Maar de politiek is niet gebaat bij geloofspartijen, geen kristelijke-, christelijke-, geen mislim- en ook geen- moslimpartijen.
Nederland is een seculiere staat, de kerk met al haar volgelingen hoort geen afgevaardigden in een kabinet te leveren. Geloof is voor ieder uniek. Het mag geen overtuiging zijn die anderen beperkingen oplegt. (euthanasie, abortus, homohuwelijk, verplichte vrije kerkdagen, winkelsluiting op zon en feestdagen, enz., enz., maar ook onderwijs op basis van geloof op kosten van de hele bevolking is het niet gelovige deel van Nederland door de strot geduwd)
Zelfs 'God zij met ons' op de Nederlandse 2 euromunt is belachelijk, de Grieken, de Duitsers en alle andere onderdanen van de Eurolanden krijgen de Nederlandse onzin in de portemonnee geduwd.
Bij liberalen en socialisten weet je wat je globaal kunt verwachten, bij geloofspartijen is het altijd vaag. Kunnen over links, of net zo makkelijk en vaak liever over rechts.
P.S. Gedetailleerd en al te genuanceerd zijn de drie delen niet.
Ik heb in hoofdlijnen mijn menig gegeven, waardoor er genoeg ruimte voor discussie mogelijk is.
Nog geen reacties op dit bericht.