Veel werkgevers gaan nog steeds uitsluitend uit van winstmaken boven welzijn van het personeel. Nou ben ik niet van eergisteren, uiteraard moet een bedrijf floreren om bestaansrecht te hebben. Zelfs reserves aanleggen is van overlevensbelang. Maar extra winsten generen door misbruik te maken van de zeer ruime flexregelingen en rommelen met uitzendkrachten zou aan veel striktere regels gebonden moeten worden. In mijn tweede boek ga ik daar gedetailleerder op in met ook hier weer revolutionaire, maar werkbare oplossingen. Dit past niet in een nieuwsbrief.
Wel moet elke werknemer de overtuiging hebben dat goed functioneren een voorwaarde is. Uiteraard moeten er ook waterdichte regelingen komen om ‘lapzwansen’ te waarschuwen, te beboeten met salariskortingen en tenslotte te kunnen ontslaan.
Met het aanbieden van een vast contract valt zoveel te winnen. Zekerheid voor de werknemer, maar ook voor de werkgever. Iemand met een vast contract kan zich binnen het bedrijf verder ontwikkelen, kan cursussen volgen en verder komen in de hiërarchie, als er behoefte aan is door natuurlijk verloop. Een tevreden werknemer is proactief, een tijdelijke zal het soms een zorg zijn. Bekend zijn de voorvallen waarbij de chef perspectieven voorspiegelt aan het eind van het laatste contract of aan inleners via een uitzendbureau, met de bedoeling ze optimaal te motiveren. Tot op de laatste dag in onzekerheid laten en echt op de laatste dag adieu zeggen. De positieve goedwillende werknemer met goede hoop tot een hoopje ellende degraderen. Wellicht niet alvast elders gesolliciteerd naar een baan die er niet is. Weer een pensioengat of helemaal geen opbouw! Dit wordt ook vaak vergeten.
Er zou een sociaal pact moeten worden ontwikkeld waarbij het voor werkgevers aantrekkelijker wordt om mensen die dat zielsgraag willen een vaste baan aan te bieden. Daar zal van regeringswege wellicht wat extra financiële stimulansen nodig zijn, evenals een boetesysteem bij aantoonbare fraude en onwil.
Voor de extra financiële ruimte verwijs ik naar nieuwsbrief 3 over Piketty en de enorme vermogens bij een kleine elite. ( De rijkste 10 procent in Nederland bezit 60 procent van het totale Nederlandse vermogen, terwijl de helft van alle Nederlanders niets bezit! – kom niet aan met dat ieder dan maar harder moet gaan werken! Zonder vast contract zeker!-) Als daar een extra belasting op wordt losgelaten en de hoogste inkomens niet van 52 naar 49 % terugzakken, maar juist verhogen naar 55, of 60, is er een aardige speelruimte. Dit moet uiteraard doorgerekend worden. Maar ooit betaalden de toppers 72 % en ook toen vluchtten de rijken niet massaal het land uit. Eerlijker verdelen levert meer gelukkige mensen op die weer meer consumeren waardoor de economie een extra boost krijgt. Gaan de aandelen weer omhoog, waardoor de hoge vermogens weer worden aangevuld. Win/win, ieder blij.
De bedoeling is goed, maar het kan nog beter. In het boek Hollands Hemelse Hel staat dit volledig uitgewerkt. Iedereen een vaste baan en ook de financiering daarvan staat uitgewerkt. Kost slechts 3,5% meer loonkosten en is volledig op te brengen door de werkgevers.
(Wegens gebrek aan tijd is de website hollandshemelsehel.nl nog in bewerking.)