Laten we eens kijken naar het begrip gelijkheid. We kunnen over verschillende soorten gelijkheid spreken, waar dan weer keuzes uit gemaakt kunnen of moeten worden. Welke gelijkheid is het eerlijkst, het meest werkbaar of economisch het meest voordelig?
Een actueel voorbeeld betreft de gelijkheid met betrekking tot de AOW-leeftijd. Was het eerlijk dat iedereen van Willem Drees op zijn 65e met pensioen mocht? Binnenkort op een leeftijd van 68 of wellicht ooit 70? Of geldt er een gelijkheid, wanneer iedereen evenveel jaren gewerkt moet hebben, om daarna te mogen stoppen? En intussen al die jaren voortdurend loonbelasting, AOW- en pensioenpremie betalen, om later in aanmerking te komen voor AOW en pensioen?
De ene begint immers al op zeventien jarige leeftijd, de ander pas na zevenentwintig lentes? Voor beide gelijkheden is iets te zeggen. Daar zal dan over gediscussieerd moeten worden.
Van belang in die discussie is dan 1: AOW leeftijd, 2: zware beroepen ontzien en 3: langstuderen. Met de hieronder aangedragen oplossing vangen we drie vliegen in één klap.
Het ene heeft namelijk met het andere te maken. Er is een causaal verband tussen de drie. Den Haag (eigenlijk de kiezers, zie boekje “Het Nederlandse volk verdient een echte democratie”) moet dan een keuze maken tussen gelijkheid in eindleeftijd of gelijkheid in aantal gewerkte jaren.
Een gelijkheid waarbinnen het ontzien van zware beroepen en langstuderen wezenlijke onderdelen zijn. De vraag is welke gelijkheid het eerlijkst is. En dat heeft uiteraard ook met financiële aspecten te maken.
Mogelijk zou het financiële plaatje er wel eens heel gunstig uit komen te zien. Dat zal na doorrekening van dit plan moeten blijken als gestudeerden even lang werken als mensen die zwaar werk verrichten vanaf een beduidend jongere leeftijd.
De pensioengerechtigde leeftijd is een politieke zaak in samenspraak met vakbonden en werkgevers. De kunstmatig aangeduide leeftijd van ooit 65 deugt tot op heden voor geen meter. Waarom mogen alle mensen nu, als ze 66 jaar en 7 maanden zijn, pas of juist al met pensioen? De Kamer heeft besloten dat iedereen in 2024 tot een leeftijd van 67 jaar moet doorwerken.
Maar waarop is de (oplopende) pensioenleeftijd gebaseerd? Op de levensverwachting, die volgens deskundigen de laatste jaren zou zijn gestegen? Nou vergeet het maar. Althans niet voor iedereen. Inmiddels is de levensverwachting door corona zelfs naar beneden bijgesteld, de pensioenleeftijd nog niet. Dat die verlaging ook wel eens het gevolg van de vermeende vaccins (coronaspuiten) zou kunnen zijn, kan het LAREB niet bevestigen, of wil dat niet.
Er is een verschil tussen grofweg en gechargeerd gezegd arbeiders en hoog opgeleiden. Voor mensen met een lichamelijk zwaar beroep geldt de langere levensverwachting absoluut niet. Een wezenlijke vraag die politici zich zouden moeten stellen, is waarom mensen die pas vanaf hun 27e zijn gaan werken op dezelfde leeftijd mogen stoppen als mensen die al vanaf hun 17e’ vaak ook nog fysiek zwaarder werk zijn gaan verrichten.
In 2024 hebben de laatsten dan 50 jaar gebuffeld terwijl de diverse gestudeerden na 40 werkzame jaren van hun AOW (vaak samen met een rijkelijk tot goed pensioen) nog lekker een groot aantal jaren kunnen genieten van hun oude dag.
Arbeiders en vooral zij met een zwaar beroep spekken de pensioenpotten het langst en genieten er het kortst van. Onderzoeken tonen namelijk aan dat de hoger opgeleide mensen gemiddeld aanmerkelijk langer leven dan de laaggeschoolden, uitzonderingen niet meegeteld. En ook nog eens langer in gezonde staat.
Is het dan raar om te stellen dat het eigenlijk bijna crimineel is om de ene veel langer te laten werken om korter met pensioen te mogen dan een ander, die op een veel latere leeftijd begint te werken, dus minder lang bijdraagt aan de AOW-pot en langer leeft, dus langer ‘van Drees trekt’? Uitzonderingen zijn er altijd en niet iedereen leeft even lang. Iedereen even veel jaren laten werken waardoor er een diversiteit aan arbeidzame eindtijden komt, is geen leeftijdsdiscriminatie, maar pure arbeidsduur-rechtvaardigheid.
Kunnen de middelhoog opgeleide Kamerleden, zonder noemenswaardige werkervaring bij een baas, niet simpel de optie uitwerken dat iedereen even láng werkt voor zijn/haar pensioen? Of is dat in hun eigen nadeel en daardoor onbespreekbaar? Vertegenwoordigen zij het volk of toch hoofdzakelijk zichzelf? Na invoering van het AS-systeem (zie het eind van dit boek) beslissen de kiezers en niet 150 goed betaalde en wat doorgeleerde wereldvreemde carrière-politici!
Dan zou iedereen na bijvoorbeeld 44 arbeidzame jaren (een eventueel niet gewenste ww-periode meegerekend) mogen stoppen. De mensen met vaak zware beroepen die al op hun 17e begonnen, zouden daardoor op een leeftijd van 61 kunnen stoppen. En zij die langer op school (universiteit) zaten en op hun 27e (inclusief een eventueel sabbatical year) een veel beter betaalde baan aanvaarden, zouden vanaf hun 71e van hun welverdiende rust mogen gaan genieten. Dan betalen zij immers net als de starters van 17, ook 44 jaar premies en is dit systeem heel goed betaalbaar!
Als een agent op zijn 20e, en een leerkracht op zijn 21e gaat beginnen, mogen die respectievelijk op een leeftijd van 64 en 65 met pensioen.
Worden ook deze zware beroepen ten opzichte van de geplande leeftijd van 67 toch respectievelijk 3 en 2 jaar ontzien. Dit schreef ik 11 jaar geleden al in een van mijn maatschappij kritische romans.
Uiteraard gaat de politiek over dit item, waarbij 44 jaar werken niet heilig is, 43 zou zeker na een gunstige doorrekening ook kunnen. Zeker als de levensverwachting na alle coronamaatregelen naar beneden is bijgesteld.
Sommige specifieke groepen zouden ondanks deze eerlijke regeling een uitzonderingspositie kunnen krijgen, wanneer hun beroep als extra zwaar wordt gekenmerkt.
Na deze rechtvaardige verbetering zou de regering moeten stoppen zich te bemoeien met pensioenen in het algemeen en de dekkingsgraad in het bijzonder. Dat is iets tussen de pensioenfondsen, werkgevers en vakbon-den, uiteraard in omgekeerde volgorde. De werkenden krijgen dan inspraak betreffende de risico’s die ze voor later willen lopen. Er zouden verschillende dekkingsgraden aangehouden kunnen worden, waaruit werknemers mogen kiezen. Eentje waarbij amper risico wordt gelopen door al het ingelegde geld op een renterekening te stallen en/of eventueel in obligaties te beleggen. Daarnaast eentje waarbij de volledige inleg door beleggingsexperts (voor zover die er überhaupt al zijn) op de beurs wordt gestald. Zeer risicovol, maar tevens met de kans op geweldige rendementen. En uiteraard enkele mengvormen. Binnen een bepaalde bandbreedte kan dan worden aangegeven waarop de werknemer op zijn/haar pensioengerechtigde leeftijd kan rekenen. Het gaat om eigen gespaard geld dat de werkgever verplicht moet afdragen en waar geen politicus zich mee dient te bemoeien. Dan kan geen enkele bewindspersoon ooit nog een miljardengraai doen uit de spaarpotten van de hardwerkenden.
Het Parool: “Het kabinet Lubbers kon in de jaren negentig tot grote woede van de Algemene Rekenkamer ongestoord tientallen miljarden guldens uit de kas van het ambtenarenpensioenfonds ABP pakken. Het kabinet-Lubbers heeft zo ter waarde van meer dan 15 miljard euro ABP-geld opgenomen om tekorten in de staatskas op te vangen (geïndexeerd zou dat bedrag nu circa 60 miljard euro bedragen).” Einde Parool-fragment.
Hier nog een aanvullende tekst, gevonden op Google: “Laten we eens uitgaan van de periode vanaf 2008, de financiële crisis. Toen zijn er twee dingen in economisch opzicht gebeurd: lage inflatie (die nu steigert) en riante beleggingsrendementen van gemiddeld 7% per jaar. Een pensioen van 800 euro per maand had met rendement en inflatie meegerekend een verdubbeling ondergaan naar 1600. Maar wat kregen de pensionado’s?
Ze kregen nul erbij, sterker nog, ze werden gekort. Nu zijn er grote fond-sen die ‘inflatie compensatie’ geven, althans zo noemen ze het. 1,29% wordt geïndexeerd. Je moet maar durven! Jarenlang is pensionado’s onthouden wat hen rechtens de behaalde rendementen toekwam en nu worden ze afgescheept met 1,29% ‘inflatiecompensatie’ terwijl de inflatie richting 10% gaat! Het is werkelijk godgeklaagd” Aldus het Parool.
Kortom, zonder Lubbers was er financieel heel veel meer mogelijk geweest. Daarom zijn er na mijn voorgestelde beleidsomslag zeker geen financiële problemen te voorzien. (zie ook de cijfers iets verderop!)
En uiteraard géén uitgerangeerde politici meer in de pensioenbesturen parachuteren. Die hebben bovengenoemde beslissingen mede op uitdrukkelijke instigatie van de grote en alles bepalende partijen genomen, de werknemers en vakbonden zoals te doen gebruikelijk negerend! Die bestuurders waren immers als Kamerleden al zeer gewaardeerde jaknikkers en marionetten van de regentenkliek.
Vervolgens is te overwegen alle pensioenfondsen op te heffen en één groot fonds te stichten. Scheelt veel geldverslindende topsalarissen en dure panden, naast eventuele andere voordelen als synergie waaronder gezamenlijke te delen expertise. Kunnen veel overbodige ambtenaren elders wel iets nuttigs doen.
Dan blijkt dat pensioenen de laatste 10 jaar niet tot slechts minimaal zijn geïndexeerd, terwijl de euro’s bij de pensioenfondsen tot ver boven de plinten klotsten. Hier zijn de politiek en de Nederlandse bank (DNB) bepalend, terwijl er geen cent van hen bijzit. Blijkt dat er volgens Henk Krol jaarlijks circa 40 miljard aan pensioeninleg van de werkenden bijkomt en ‘slechts’ 30 miljard wordt uitgekeerd aan de oudjes. Maar nog opmerkelijker: de gezamenlijke fondsen beheren € 1.800 miljard namens de pensioenafdragers en -ontvangers. Die miljarden worden uitgezet in het financiële circuit en leveren gemiddeld 6 á 7 % rendement op. Dat komt neer op zo’n € 120 miljard bovenop de jaarlijkse 40 miljard. Per jaar! Dat houdt in dat de pensioenuitkeringen ruim verdubbeld zouden kunnen worden, waarbij zelfs dan de pot alsnog steeds voller en voller wordt. Hoogste tijd dat de overheid en DNB met hun beleidsklauwen van ons geld afblijven. Dit zei Krol bij The Treumanshow van Jorn Luka.
Waar ook zeker een punt van gemaakt moet worden, zijn de duizenden steenrijke pensionado’s die naast de goedbetaalde werkzame jaren ook nog eens de belastingvrijstelling, dan wel belastingteruggave voor de opbouw van een extreem hoog aanvullend pensioen (o.a. lijfrente polissen) in Nederland maximaal hebben benut. Legaal, dat wel. Velen verlaten Nederland na hun pensionering, waarbij ze voor de uitkering van dat pensioen een land kunnen zoeken met een zo gunstig mogelijk belastingregime. Ten koste van de Nederlandse staat wel te verstaan. Hun ‘winst’ kan oplopen tot vele, vele tienduizenden euro’s per jaar door eenvoudig van twee belastingwallen te profiteren.’
Bijkomend voordeel van even lang werken om recht op AOW en ook pensioen te kunnen claimen, zou ik bijna vergeten. Immers: zou het juist geen stimulans kunnen zijn voor menig student om zo weinig mogelijk tijd te verspillen tijdens de studieperiode? En zeker een reden om dan toch maar niet een sabbatical year op te nemen? Het verhogen van het collegegeld als langstudeerboete is kolder. Waar ligt de grens voor wel of net niet te lang studeren? Hoe hoog wordt de boete en voor hoe lang?
Krijg je weer extra ambtenaren om alles bij te houden. Nee, ieder vanaf dag 1 het dan geldend aantal jaren aan de slag! Na een lange studie een jaartje genieten en een wereldreis maken: prima! Vervolgens gewoon een jaartje extra langer doorwerken. Als de Kamer eindelijk wordt samengesteld op basis van het Alternatief Staatsbestel, beslissen de kiezers.
Eén man bedenkt in zijn eentje oplossingen, die niet opkomen in de hoofden van 145 onbenullen in het parlement! Tja, 145 x 0 = 0! Chapeau, Rients!
hoi, politiek is staal. mensen zijn buigzaam. hoe kun je staal zich laten buigen naar mensen?
oplossingen zijn ongewenst in dit land, aanvaarden na 53 jaar hard werken is ...het werk..NU.
Mensen die gestudeerd hebben mogen wel wat langer doorwerken, immers de staat heeft veel meer in hen geïnvesteerd dan, met veel meer respect, een bouwvakker.
marcel: l'état, c'est moi! wij, de mensen hebben geïnvesteerd met de ..idee...dat deze, door-dacht!, gewaardeerd zou worden, toch?
Dankjewel Harrie.
Beste Lammert, Ik ga mee met Marcel en heb moeite met mensen die anderen gemakzuchtig nádenken ipv zelf te willen denken.
Zware beroepen eerder met pensioen.
Beste Harrie, Dat is nou net waarom ik dit hoofdstuk heb geschreven, naast de ongelijkheid van hoog opgeleide mensen tov mensen die al op hun 17e zijn begonnen met werken.
Wat een ideale situatie zou dat zijn. Morgen direct AS invoeren. Wederom een goed stuk Rients
Wat een ideale situatie zou dat zijn. Morgen direct AS invoeren. Wederom een goed stuk Rients