Rients Hofstra Pluchen Revolutie

Mijn eerste boek: “Romke D’13”

Romke D’13 geeft een aanzet tot een revolutie zonder wapengekletter en bloedvergieten. Bij toepassing van de goed werkbare voorstellen wordt Nederland veel professioneler en ook nog eens democratischer bestuurd. Gelovigen zouden bevrijd kunnen worden van dwingende dogma’s en van hel en verdoemenis predikende priesters. Verpakt in een romanvorm, luchtig met humor en zelfspot. Om zware onderwerpen helder en duidelijk te benaderen is er een constructie gevonden, waarbij onder het genot van een drankje, diverse maatschappelijke problemen worden besproken met niet alledaagse voorstellen, ideeën en oplossingen. Romke D´13 geeft de lezer volop ammunitie om al lezend kritisch door te denken.

Politiek wordt afgerekend met eigen- en partijbelang. Landsbelang is het uitgangspunt. Ministers komen voor de lange termijn, vrij van partijdicipline. Ze worden democratisch benoemd, gecontroleerd door de Tweede Kamer en kunnen ook ontslagen worden. Meerdere staatssecretarissen, namens grote belangengroeperingen, houden de minister scherp, komen ook ´uit het veld´. Geen compromissen meer tussen ministeries, geen gedoogbeleid, geen uitsluitingen, geen piketpaaltjes, geen achterkamertjes. Churchill klaagde over de democratie, vond het helemaal niets, maar had geen alternatief. Romke D’13 komt met de oplossing, die Thorbecke had willen bedenken. Een aantal prominenten kon geen gaten schieten in mijn systeem, waar ministers als ongebonden vakmensen worden aangesteld.

Het omgekeerde geloof is ideaal voor gelovigen die de onheilprekers zat zijn, dogma’s verafschuwen. Verder krijgt onderwijs een ruim podium, evenals diverse aan de geschiedenis ontleende onderwerpen, onderling met vele dwarsverbanden verbonden. Zelfs voetballiefhebbers komen aan hun trekken: ook hier enkele vernieuwingen. Tenslotte is het einde zeer verrassend. Je zou het zomaar een maatschappijkritische, religieuze, politieke, historische, filosofische, humoristische thriller kunnen noemen.


De nieuwste, maar ook de voorlaatste druk van dit boek is bij mij rechtstreeks te bestellen (nog gesigneerd ook) via het bestelformulier hieronder. De eerdere druk kan ik met korting aanbieden. (Dat heeft wel een andere cover, is inhoudelijk amper tot niet verschillend.)
In combi met andere titels hier op de site kan ik extra korting geven.
.
Voorts zijn alle boeken bij de betere boekhandels, of bij uitgever Pumbo ( Boekenbestellen.nl ) te bestellen. Alleen dan niet gesigneerd

Bestelformulier Romke D'13

De boeken kunnen los van elkaar gelezen worden.
Mocht u overwegen ze alle 5 te lezen, dan is het aan te raden dit in volgorde te doen, te beginnen met Romke D'13.

Enkele reacties

Pluspunten Romke D'13 bij Bol.com

Willem Miermans

“Onderstaand boek, Romke D'13 geschreven door Almeerder Rients Hofstra, zou verplichte kost moeten zijn voor alle politici, maar is ook een eyeopener voor iedereen die ook maar een beetje in politiek geinteresseerd is. Verzoek aan Henk Mulder, Frits Huis, Toon van Dijk, Rene Peeters, Mark Pol, Annemarie Jorritsma, Joost van den Donk, Rutger Hengstman, René Maertens, Peter Balfoort, Ellentrees Muller, Miranda Joziassen, Martine van Bemmel, Jan Lems, John van der Pauw, Nico van Duijn en Marco de Kat, om zelf het boek te lezen, maar dit ook bij jullie landelijke partijgenoten te presenteren. Bij tijdsnood kan beperken tot hoofdstuk 36 uitkomst bieden. Bekostigen uit partijbudget is geoorloofd, neem dat van mij aan, maar de declaratie mag anders ook bij mij ingediend worden. Bedankt Rients Hofstra voor dit mooie boek. 100% overtuigd dat ons land beter af zou zijn als de aanbevelingen uit het boek zouden worden overgenomen.”

Yvonne Kroonenberg

“Jij kan niet alleen schrijven, je hebt ook een krachtige directe stijl.”

Journalist Harry de Jong

“Ammunitie genoeg in een intrigerend en niet alledaags boek.”

Mieke Schepens recensent

"De auteur heeft een bijzondere schrijfstijl; geen poespas, recht door zee en is hier en daar humoristisch te noemen. Ik werd geboeid, mede door de 'adderbrieven' en de reden waarom ze geschreven waren. Dit onderwerp loopt door het hele verhaal heet. Het boek is gedeeltelijk fictie en dat moet je voor ogen blijven houden terwijl je verder leest. Godsdienst is nadrukkelijk aanwezig maar dat heb ik niet als hinderlijk ervaren, het past in het verhaal. Ook het onderwijs komt ter sprake. Er spreekt heel veel boosheid en ook teleurstelling uit het verhaal. Boosheid door onmacht, vermoed ik. Al deze boosheid heeft mede geleid tot het schrijven van dit boek. De auteur levert met dit boek mogelijkheden aan om een wel goed werkend politiek systeem uit de grond te stampen. De uitgangspunten van zijn voorstel zijn: Deskundigheid, Consistentie en Continuïteit. Deskundigheid spreekt voor zich. Geen zeteltjesgesjoemel meer met als ultiem doel: het door welwillende hobbyisten begeerde pluche. Consistentie als voorwaarde voor bewindspersonen, die vrij van innerlijke tegenspraak dienen te zijn. Continuïteit, oftewel ononderbroken samenhang of duur ten opzichte van beleid lijkt mij voor een land van levensbelang. Het zou voor politici verplicht moeten worden om dit boek te lezen. Niets doen is hetzelfde als kansen laten liggen. Er worden een heleboel 'heilige huisjes' omgegooid in dit boek maar er worden tevens oplossingen aangeboden. Dat alles op een boeiende manier verwoord. Tegen het eind is het verhaal ongemerkt in een soort thriller veranderd. Knap gedaan! Rients Hofstra heeft zijn ideeën duidelijk kenbaar gemaakt in dit boek. Het is zeker geen alledaags boek, dit Romke D'13. Zegt het voort, zegt het voort... Pluspunten: Fantasierijk, Goede verhaallijn, Grappig, reëel"

Han Peeters, auteur van o.a. 'De laatste profeet' & 'De verscheurde vrouw'.

"Ik heb je boek gelezen en ik waardeer je bijzondere taalgebruik waarmee je de hedendaagse problemen benoemde, al was het wel veel. Ik zou zo een-twee-drie niet kunnen bedenken welk onderwerp je met rust hebt gelaten. Het boek balanceert tussen non-fictie, een politiek pamflet en fictie. Daar moet een sterke verbindingsfactor tussen zitten anders staat het te los van elkaar om de lezer te kunnen raken. Met name vanwege je vaak briljante spitsvondigheid - waar ik best jaloers op ben - heb ik je boek wel met plezier gelezen, alleen de spanningsbogen hadden wat mij betreft iets beter gemogen."

Corrie Lamers-Termaat (recensent)

“Heb je boek inmiddels al uitgeleend! Mijn typering: idealistisch, bevlogen, vol heimwee maar ook utopisch, zolang er mensen zijn die geloven zal niets vrijblijvend zijn. Ik wil er ook anderen mee kennis laten maken om er verder over te filosoferen.”

Rob van der Drift (enthousiaste lezer)

"Ik heb gisteren jouw boek Romke D’13 uitgelezen.

Rients, hoe zal ik het zeggen... Ik heb, en ik kan het niet anders zeggen, met stijgende Ergernis(!) genoten van jouw knap in elkaar gestoken en uiterst verrassende boek. Dit in het kort, op een visitekaartje.

Ik ben dan ook van plan om het te herlezen. Gewoon om op zoek te gaan naar de clues. En die zijn er natuurlijk in overvloed, maar dat besef je pas later. Maar je hebt des lezers aandacht zo knap in een bepaalde richting weten te duwen en daar te houden, dat ik in de laatste paar bladzijden, bij de uiteindelijke ontknoping, een kreet van verbazing heb gegeven. Jij weet vast wel bij welke passage dat moet zijn geweest. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik dat nog nooit eerder heb ondervonden. En er zijn misdaad- en detectiveschrijvers (m/v) genoeg.

Wat ik, maar ik ben een romantisch plattelander, een beetje mis Rients, is wat liefde van een Fries voor zijn land. Ik mis het Mijn vlakke land mijn Friese-land gevoel. (Sorry Jacques B.)

Een klein beetje uitgesponnen liefde voor het fysieke land dus. Ik kwam dat gelukkig hier en daar een beetje tegen bij jouw bezoekjes aan de stal. Die kon ik bijna ruiken.

Maar dat kan natuurlijk ook komen omdat de kroegverhalen geweldige stukjes poëzie in proza-vorm zijn. Ja, en daar kan eigenlijk niemand tegenaan stinken.

Ook was het lastig feit en fictie uit elkaar te houden. Wat natuurlijk de bedoeling is omdat je dat veel vrijheid heeft gegeven. Ik zal je zeggen dat ik voor mijzelf de mist ben ingegaan door niet na te gaan wie Suzanne L. was. Ik had gewoon geen zin om het op te zoeken. 1-0 voor Rients dus, en meerdere doelpunten volgden, zodat het geheel een door jou gewonnen wedstrijd is.

Rients, ik wil je nogmaals bedanken voor het boek dat je geschreven hebt. Het politieke gedeelte vergt, voor een niet-ingewijde zoals ik, nogal wat studie. Daar duik in nu dan ook niet in of op.

Wellicht dat ik daar, na herlezing, nog eens wat van zal (durven) zeggen.

Het ga je goed Rients.

Groeten aan jouw muze en voor jou hopelijk enige inspiratie voor het schrijven van een nieuw boek toegewenst.

Jij kunt het."

Recensie Boekenwurm

"Romke D’13, Rients Hofstra. Zoals het is kan ‘t beter.

Persoonlijke frustraties, irritaties en soms zelfs woede lopen als een rode draad door het boek heen.

De maatschappelijke problemen worden niet onder stoelen of banken gestoken. Rients windt er in zijn boek geen doekjes om. Dat is maar goed ook, want het wordt tijd dat politiek Nederland wakker wordt. De mannen filosoferen wat af en bedenken oplossingen. Of het nu het geloof is, of het onderwijs, de gezondheidszorg alles valt samen met de kaarten op tafel.

Stof om over na te denken dus. Werkloosheid, de schatkist, wanneer ben je een profiteur, alles komt aan de orde. Zo ook, Griekenland, de crisis en de zakkenvullers doen nog een duit in het zakje. Of juist niet, want wanneer ben je eigenlijk een profiteur?

Het boek is een combinatie van fictie en de keiharde werkelijkheid. Te veel op om op te noemen.

Tegen het eind is het verhaal ongemerkt in een soort thriller veranderd.

In eerste instantie had ik een taai politiek boek verwacht. Maar het leest lekker vlot. Rients heeft stijl, humor en soms schudt hij de lezer met duidelijke taal wakker.

Zoals het is kan ‘t beter. Lees dan dit boek en geef het door."

Rianne (recensent)

-Fictie met werkelijkheid verweven, dat is de kern van dit boek. Ik ken Rients Hofstra van Twitter, waar we op politiek vlak zo nu en dan over van alles en nog wat hetzelfde denken, maar ook van mening verschillen. Wat we vooral gemeen hebben, is dat we de mensen om ons heen het liefste wakkerschudden. Er gebeurt zoveel op lokaal en internationaal vlak, dat het belangrijk is om gelijkgestemden bij elkaar te krijgen.

-Met dit in het achterhoofd, raadde Rients mij zijn boek Romke D’13, zoals het is, kan het beter aan. Ik kocht het, samen met de twee vervolgen, en sloeg aan het lezen.

-De achterflap van Romke D’13 begint met: “Persoonlijke frustraties, irritaties en soms zelfs woede liggen ten grondslag aan dit boek”, en dat is precies wat je proeft als je het leest. Rients laat een breed scala aan politieke misstanden de revue passeren, maar doet dit steeds als onderdeel van het verhaal. Dat verhaal is overigens deels fictie en deels werkelijkheid. Het is aan de lezer om te beoordelen welk deel wat is!

-De ietwat cynische humor van Rients, zorgde ervoor dat ik er gemakkelijk in kwam en steeds door wilde lezen. Hij verweeft op interessante wijze fictie met werkelijkheid. Intussen reikt hij oplossingen aan voor problemen die iedereen zal herkennen. Wat ik zelf een mooi onderwerp vind, is het verschil tussen Christelijk met een “k” en met “ch/g”. Waarom spreken we die lettercombinatie eigenlijk verschillend uit? Hier kan hij met een zekere passie over vertellen en of je nu gelovig bent of niet, je zult zeker begrijpen wat hij ermee bedoelt. Natuurlijk hoeft je het niet met alles eens te zijn, maar dat is ook niet het uitgangspunt. De belangrijke onderwerpen die in dit verhaal de revue passeren, vormen een prima basis voor een brede discussie over ons huidige politieke systeem. Kijk naar de versnippering en de tweedeling: het systeem is nodig aan vernieuwing toe!

Anja van Suijlekom

Beste Rients,

De boeken hebben ik inmiddels ontvangen. Bedankt voor de snelle levering. Ik ben meteen in Romke D'13 gedoken en alhoewel ik net met lezen begonnen ben, weet ik dat ik veel plezier ga beleven aan je boeken. De discussies in het café (ben nu aanbeland bij de discussie over christelijk en kristelijk) zijn zo goed weergegeven dat ik haast denk dat ik erbij ben.

De onderwerpen in je boeken gaan over dingen waar ik al langer mee worstel en over nadenk. En jij beschrijft ze zo helder en duidelijk. Ik sta pas aan het begin, maar dat ik van je boeken ga genieten dat staat nu al vast.

met vriendelijke groet,

Cora van Dijk van Boekenmening vanuit christelijk perspectief:

We hebben hier te maken met een roman, maar eigenlijk ook niet. De hoofdpersoon maakt namelijk nauwelijks iets mee, er zijn bijna geen ontwikkelingen. Het einde van het boek begint eindelijk de vorm van een spannend verhaal te krijgen.

Hoe komt dit? Er zitten grote monologen in het verhaal, waarin vooral maatschappijkritiek, kritiek op religie en persoonlijke frustraties van de auteur naar voren worden gebracht. Dit had beter in een andere vorm gegoten kunnen worden dan die van een roman. Er gebeurt te weinig, er is nauwelijks dialoog en al helemaal geen actie. Wel is het boek op zich goed geschreven, ik denk dat de auteur beslist beter had gekund.

Het ‘verhaal’ draait om de politieke en maatschappelijke ideeën van een groepje rond de ik-figuur dat samenkomt in een kroeg. Via lange monologen wordt de maatschappij afgekraakt. Althans, zo lijkt het. Gelukkig komt er later in het boek iets op gang waarbij door de oprichting van een politieke partij oplossingen worden aangedragen. Dat is positief. Het enige wat enigszins een verhaallijn heeft, is het probleem rond het onterecht geruimde graf. Verder gebeurt er nauwelijks iets, behalve dat er een verbouwing plaatsvindt en een hond (Romke) wordt gekocht.

Hofstra gebruikt wel humor in zijn boek. Vaak op een goede manier, soms iets over de top. Hij heeft een atheïstische levensvisie. Die komt duidelijk naar voren. Al bij de eerste bladzijde moest ik glimlachen: zou deze schrijver zich realiseren dat hij het boek heeft toegestuurd aan een christelijke website? Ik denk het niet. Hofstra maakt onderscheid tussen ‘kristenen’ en christenen. De eerste groep zijn hen die wel de naam dragen maar er niet naar leven. De tweede groep is echt. Als je door het vloeken heen kunt lezen, heb je een aardig boek. Vooral de laatste bladzijden zijn sterk.

Emgoyaars:

Interessant, spannend en goed leesbaar.

Janna:

Ben in Romke D'13 bezig..op blz..100..nu al overal mee eens!! En al veel gelachen?

Carla:

Mijn broer heeft Romke net uit. Vanwege beenoperatie aan huis gekluisterd. Hij vertelde mij dat Romke zijn lijden wat dragelijker heeft gemaakt. Ik zal hem om verder commentaar vragen.

Ik begin zo aan hoofdstuk 6. Toegankelijk, makkelijk te lezen. Heel beeldend... Tot nu toe beleef ik wel lol aan je persoonlijke frustraties, irritaties. Wat herkenning ook wel. Kom er nog op terug.

Mijn broer, Alfred, stuurt mij net zijn commentaar, plak ik hierbij: Romke D'13: Hardop gelachen om alle maatschappijkritische opmerkingen en (on)mogelijke creatieve -zij het soms wat langdradige- oplossingen. Daarnaast vroeg ik mij af of de schrijver ook wat eigenschappen van zichzelf in de andere personages heeft verwerkt. Humor achter de indeling van hoofdstukken was ook grappig. En ... een heel onverwachte wending richting het slot. Ik heb mij vermaakt.

Vriendelijke groet, Carla en Alfred

Nel Hofstra (geen familie, wel geïnteresseerd vanwege de achternaam):

Romke D’13 uit. Wat een spannend eind. Ik geniet van het sfeertje. En van het verhaal. Op naar het tweede boek!

Marinus Klomp:

"Wat een bijzonder werk, en dat in 2013" is letterlijk positief bedoeld, voor mij was het een herbeleving en herkenning van die tijd, zelfs met vergelijkbare vraagtekens over de wereld'orde'. Ook je schrijfstijl kan ik zeer waarderen, ik vond het informatief en plezierig lezen en op het eind disproportioneel spannend acuut eindigend. Zo erg dat ik de tekst op de achterzijde nog ben gaan lezen op zoek naar de waarheid van dit einde. Waren ze maar nog een keer bij elkaar gekomen bij de leestafel van Gerben of op de boerderij van Wiebe, mogelijk was de kroeg van Peet nu zwaar bezocht, ik kan het alleen vermoeden.

Vervolgens had ik mijn 'schrijfstijl oordeel' veel te kort weergegeven, vooral om jou tijd niet te verprutsen. Bijvoorbeeld mijn zin: "Ik zou het boek met een quick scan waarschijnlijk niet kopen." Had ik wel even bij mogen vermelden dat ik nog nooit een roman of novelle heb gekocht. Ik heb geen tijd om die te lezen, vandaar die eerste zin: "Ik heb mijzelf gedwongen om het lezen van Romke D’13 prioriteit te geven." Dus niet met tegenzin, en met dank voor dat gesigneerde exemplaar!

Carlos van der Meulen:

Hallo Rients,

Met veel plezier bestel ik hierbij het boek 'Revolutie wat als...'?

Het eerste boek was fantastisch. Ik ben helemaal geen lezer, maar door jou ben ik hiermee begonnen. Ik werd door een kennis gewezen op de 'Pluche Revolutie' wat is dat een prachtig en waterdicht verhaal.

Als dat toch is doorgevoerd kon worden...

Ik hoor graag wat ik moet doen om het 2e boek in mijn bezit te krijgen.

Met vriendelijke groet, Carlos van der Meulen.